In tellie gensie kwo sjent

Zit er in een 'ie kuu' ook niet gewoon een 'ik'? Niet qua uitspraak, waarin het al dicht bij elkaar ligt, maar in wie met een intelligentiequotiënt (IQ) rondloopt. Wie een IQ bezit. Wie een IQ eigen is. Wie zich een waarde toekent door middel van een test en welke in relatie tot andere waarden heeft te bestaan, waarbij de cijfers ervan op diens beurt aan anderen worden toegekend en gezamenlijk worden gezien voor waar. Het klopt niet, eh, als je er zo naar kijkt. Even tussen neus en lippen door blijven we het bevestigen. Doen we alsof het bestaat. O, omdat het een algemeen aanvaarde term is, iedereen kent het zo'n beetje, dan zal het wel? Ga je er bij stilstaan, dan komen de vragen. Hoezo een getal? Is dit niet wat schools? Waar zit het overigens, boven de amygdala of meer richting de prefrontale cortex? Say: eye Spell: map Say: ness In andere woorden, wees eerlijk. Er in geloven houdt in dat je wil, dat het er is. Wat het geen feit maakt. We doen er makkelijk over, gaan ervan uit dat het echt is, maar ondertussen... Je zult zeggen dat wie genoeg IQ heeft, er voor uit komt dat er eigenlijk geen IQ is. Wat je dubbelzinnig genoeg een cijfer kan geven en intelligentiequotiënt kan noemen, maar uiteindelijk de dromer overtreft in dat wie ontwaakt er doorheen ziet. Wie er aan het einde van de dag geen geloof aan hecht. Wie zo nodig meldt dat het gebakken lucht is. Laat staan zo essentieel is als een boterham, glas water of hap lucht. Wat je ook kan onderzoeken of dat het waar is. Voor het gemak, en gezien het nogal ingewikkelde woord, gaat het nu over het intelligentiequotiënt. Of niet. Wat het werkelijk is, heb ik geen idee van. Ik kan er in geloven, dit deed ik ook, maar dat telt niet. Ik heb geen bewijs dat het zich ergens in de hersenen bevindt. Ik kan het weglaten. Het leven kan zonder. Het tegenovergestelde met basisbehoeften. Welke nu niet aan bod zijn. Of er in een 'ie kuu' ook niet gewoon een 'ik' zit, is een hint om het begrip niet te verbloemen met een aura van aanzien of iets. Zonder 'ik' geen 'ie kuu'. Geen ego, geen onderste rij kaarten. Geen kern, geen poot om op te staan. Het kan intelligent zijn om deze 'ik' een licht toe te werpen. Om dit als opdracht in een IQ-test te verwerken. Het gaat over vlug vatten, nietwaar? Probeer de ik-gedachte van ons te vatten. Te pakken te krijgen. In plaats van dat je er aan onderworpen bent, om het te zien verschijnen. In de zin dat je niet echt bepaalt wat je denkt. Laat maar zien hoe je over je gedachten heerst. Wie heeft de macht en hoe uit zich dit? Het is de vraag hoe vrij onze wil is. Hoe komt het dat intelligentie geen geloof is, maar een feit? Ondanks dat het een geloof is, geen feit. Een uitdaging verzinnen kunnen we. Ruimtelijk inzicht oefenen is een prima tijdverdrijf. We zijn zelfonderzoek daarentegen verlegen. Wanneer een intelligent iemand er aan toe is, gaat hij of zij eerlijk met zichzelf aan de gang. Dan kijkt deze wie de ruimte inziet. Wie de opdrachtgever is. Wie er in intelligentie gelooft. Ik kan er niet omheen dat juist als de bal voor het doel ligt, een schot uit blijft. Dat we elk moment onze intelligentie op onszelf los kunnen laten, maar liever bezig zijn met hetgeen eromheen. Dat bij een onderwerp van vlug vatten, er van alles vlug gevat wordt, behalve waar het om draait. Teleurstellend? Nee. Dan zal ik in mezelf hebben te geloven als een ik zijnde die zich teleur kan stellen, intelligentie heeft en anderen waant in wie ik een IQ zie. Wat nader niet waar blijkt te zijn. Het is eerder lachwekkend. Flip de buis aan en zoek een programma over dit gelijknamige onderwerp om je niet in te houden.