|
Als er een pijnlijke stilte valt, kan dit overeenkomen met een pijnlijk geluid, na stilte. 'Stel je niet aan', zegt een watje, tegen wie het een watje vindt. Wijl aanstellen gevoel drukt. Het mag er niet zijn. Laat de sensatie er zijn. Laat pijn leed vormen. Overweeg wie dit mag weten. Misschien niemand. Niemand vraagt erom. Met leed omgaan is voor iedereen anders. Gevoel net zo. Aanstellen ook. De pijnlijke stilte stelt voor de een niets voor. Het doet geen pijn. Voor de ander is het geluid niets. Die valt over de stilte, niet er voor. Als stilte 'valt', doe je oren dan open. Je hoort niets. Hoe weet je dan of stilte valt? Als er stilte valt, houdt een geluid op. Dat is iets anders. Als een geluid 'valt', houdt de stilte dan op met vallen? Wat apart, zeg. Wie heeft er ooit een stilte waargenomen? Er is altijd iets. Stilte is ook niet alleen wat je niet hoort. Het hart klopt. De tast voelt. Een adem haalt. Verstild is anders. Het is bezig. Doe gevoelens en gedachten erbij en geen stilte valt. |